Alimentatie en de hoogte van de vast te stellen bedragen daarbinnen, hangt af van verschillende factoren en wordt aan de hand van de Tremanormering in juridische procedures en in mediaton vastgesteld. Deze richtlijnen geven een kader om te proberen in alle redelijkheid tot een evenwicht te komen in wat de een kan en moet betalen, de draagkracht en de andere partner en/of de kinderen nodig heeft, de behoefte en daarin ook vervolgens zelf kan bijdragen, naar eigen draagkracht.
Voor veel mensen is het van de grootste hoofdbrekens bij een scheiding, de vraag hoeveel alimentatie moet ik straks gaan betalen of andersom; waar heb ik precies recht op?
Evenwicht in alimentatie via mediation
Vaak een lastige exercitie, omdat voor het bepalen van de juiste alimentatie, deze afhankelijk is van een aantal factoren die nu juist tijdens een scheidingsprocedure nog onzeker zijn en een angel in het conflict! Bijvoorbeeld de hoogte van de woonlasten heeft invloed op de draagkracht en de vast te stellen behoefte, maar de kosten van een nieuwe woning NA de scheiding, zijn tijdens de scheiding, nog lang niet in beeld.
Voor veel mensen is het gehele proces rondom een scheiding al verwarrend genoeg en de alimentatieproblematiek is geen gemakkelijk onderwerp om even toe te lichten of te begrijpen. Het is niet mogelijk om in algemeenheden daar advies in te geven omdat elke situatie anders is en de meningen verdeeld over wat als redelijk wordt ervaren.
Ook de maatschappelijke discussie in partneralimentatie is actueler dan ooit.
De discussie over juiste en redelijke vaststelling van de partner en kinderalimentatie is een ingewikkeld onderwerp dat grote gevolgen kan hebben op alle andere belangen in de scheiding: van invloed op de relatie hoe je als ouders verder gaat. Herfinanciering van een (nieuwe) koopwoning, toewijzen van een (sociale) huurwoning en wel of niet recht op toeslagen.
Het hebben van een eigen plek, weten waar je straks woont, samen met de kinderen, is een eerst zorg om weer verder te kunnen na een scheiding en daarmee een heet hangijzer in de alimentatiediscussie.
Als mediator ervaar ik dat de juiste informatie kunnen geven in de mediation EN weten door te verwijzen naar deskundigen, helpt enorm bij het maken van redelijke afwegingen, die voor beide partijen goed voelen: zij mogen immers in een mediation samen beslissen wat redelijk voor hen is.
Het onderwerp alimentatie hoort daarmee nadrukkelijk op de tafel van de mediation.
Onvoldoende begrip of gevoel van onredelijkheid en geen evenwicht in alimentatie is in de discussie over het hoe en waarom van vechtscheidingen een bron voor conflict na een scheiding.
Wat veel mensen zich echter onvoldoende realiseren is, dat zij samen onderling afspraken kunnen maken die zij zelf redelijk vinden en die in afweging zijn in het geheel van alle andere belangen, die spelen bij een echtscheiding. Tremaberekeningen vormen dan een kader waarbinnen men samen alle belangen kan en mag afwegen om tot een gezamenlijke en wellicht soms tijdelijke afspraken mag maken, die voor beiden redelijk zijn. Tegemoetkomend aan andere belangen, o.a. in vermogensverdelingen, pensioenafspraken, mogelijkheden van (her)financiering van een koopwoning, toekennen van een geschikte huurwoning.
Door het informele karakter van een mediation is het mogelijk om alle mogelijkheden en belangen van een scheiding vertrouwelijk met elkaar te bespreken. Tot het moment dat het convenant gezamenlijk is ondertekend kan men alle voors en tegens tegen het licht houden onder begeleiding van een mediator die zorgt dat alle belangen op tafel komen en zorgt dat het gesprek goed verloopt.
Een mediator maakt daarvoor aan de hand van de Tremanormering verschillende alimentatie en vermogensberekeningen en licht deze toe. Vervolgens maken partijen zelf afspraken die voor hen beiden samen het beste uitpakt.
Dat betekent soms onderhandelen, waarbij de emoties hoog op kunnen lopen en soms de redelijkheid ver te zoeken is, maar die niet meteen leiden tot definitieve beslissingen, zoals wanneer een rechter voor hen beslist.
De ervaring leert dat als mensen samen achter hun keuze staan, zij daar na hun scheiding met een goed gevoel op terugkijken en elkaar ook aan zullen houden.
! Ook trouwens altijd samen op terug kunnen komen, door het opnemen van herzieningsmogelijkheden, waar ik een groot voorstander van ben. Juist met het oog op de toekomst omdat er altijd onzekere factoren zullen blijven bestaan, dient er een ontsnappingsclausule te zijn waar je- weer samen- op terug kunt komen. Zeker als er kinderen zijn, is het belangrijk om in het kader van de Trema normering goede afspraken te maken, die voor beiden in evenwicht zijn. Niet betwist en opgelegd, maar samen gemaakt!
Caroline Brons, MfN registermediator familiemediation en arbeidsmediation.
Voorzitter Vereniging Utrechtse Mediators (VMRU)
Alimentatie of kinderalimentatie is inderdaad niet makkelijk te berekenen. Het is voor veel stellen een goed idee om hulp te zoeken bij bijvoorbeeld mediators. Zij kunnen onafhankelijk kijken naar een eerlijke verdeling en wat het beste is voor het kind.